Dwubiegunowość: 5 znaków ostrzegawczych, których nie należy lekceważyć

Nie jest łatwo odróżnić depresję dwubiegunową od "klasycznej" depresji. Istnieją jednak inne zachowania, które mogą pomóc dostrzec różnicę.

Zaburzenia dwubiegunowe występują w wielu postaciach i są trudne do zdiagnozowania. Prawie 40% osób cierpiących na depresję jest dwubiegunowych nie wiedząc o tym. Objawy można łatwo pomylić z klasycznymi wzlotami i upadkami życia emocjonalnego. Ale oto kilka oznak, które mogą postawić cię na nogi i skłonić do konsultacji z psychiatrą.

1. Sporadyczna depresja

Depresja doświadczana przez osoby dwubiegunowe jest taka sama jak ta doświadczana przez osoby z depresją, występuje:

• zmęczenie, brak energii
• smutek, płaczliwość
• utrata zainteresowań
• zmniejszenie aktywności, apatia.
• zmiana apetytu (zmniejszenie lub zwiększenie)
• zaburzenia snu i koncentracji
• negatywna własna ocena
• poczucie winy
• myśli i zachowania samobójcze

Ale fakt, że ta depresja jest okresowa i przeplata się z fazami euforii zwanymi "fazami maniakalnymi" jest najważniejszym znakiem, który należy wziąć pod uwagę. Diagnoza jest szczególnie ważna dla znalezienia właściwego leczenia, które nie jest takie samo dla osób z depresją i dwubiegunowych.

2. Super dobry nastrój

Trudno jest postrzegać dobry nastrój jako objaw, ale w połączeniu z innymi zachowaniami może on stać się wskaźnikiem zaburzeń dwubiegunowych. Fazy te są na ogół bardzo przyjemne do przeżycia, ponieważ pobudzają kreatywność i zwiększają produktywność.

• podniecenie jest tak ekstremalne, osoba mówi bardzo szybko
• może funkcjonować kilka dni bez snu, ale nadal czuć się dobrze.
• pewność siebie jest wzmocniona do tego stopnia, że wpływa na zdolność oceny i podejmowania decyzji
• snucie planów i podejmowanie ryzykownych niekiedy przedsięwzięć w przekonaniu o ich powodzeniu wbrew oczywistym faktom
• osoba ma bardzo dużo pomysłów, forsuje je i nierzadko narzuca innym własną wolę, wynika to z potrzeby natychmiastowego zaspokojenia swoich potrzeb. 

3. Problemy z koncentracją

Tendencja do ciągłego rozpraszania się, przechodzenia od jednego zadania do drugiego bez ich ukończenia oraz ogólne trudności z ukończeniem zadania mogą być związane z okresem stresu. Ale jeśli:

• rozproszenie uwagi uniemożliwia pracę i zakłóca relacje osobiste, może to wskazywać na obecność zaburzeń dwubiegunowych.

Niektóre badania wskazują, że u osób z depresją zmniejsza się część mózgu zwana hipokampem, co powoduje zaburzenia poznawcze, takie jak problemy z pamięcią i trudności z koncentracją uwagi.

4. Nadmierna drażliwość

Złość, gdy ktoś zajeżdża nam drogę, nie jest naprawdę niepokojąca, ale gdy gniewna reakcja wymyka się spod kontroli i trwa godzinami, może oznaczać coś innego. Mogą pojawić się również konflikty interpersonalne z uwagi na zwiększoną drażliwość czy wchodzenie z jednej relacji w drugą. Dla innych osób z kolei impulsywne działanie staje się nawykiem, angażują się w różne zachowania praktycznie bez świadomości i jakiejkolwiek analizy sytuacji. Zdarza się, że impulsy są tak silne, że nie są w stanie się im przeciwstawić.

5. Narkotyki i alkohol

Ludzie, którzy cierpią na zaburzenia dwubiegunowe są bardziej narażone na uzależnienie się od  narkotyków i alkoholu. Diagnoza choroby dwubiegunowej wiąże się ze znacznie podwyższonym ryzykiem (1-7 razy większym niż w populacji ogólnej) równoczesnego rozpoznania nadużywania lub uzależnienia od alkoholu. Substancje te mogą pomóc im uspokoić się w fazie maniakalnej i pobudzić w fazie depresyjnej. Dwubiegunowa mania na alkohol i narkotyki, może być bardzo niebezpieczna pod względem wystąpienia myśli samobójczych. Problem uzależnień można omówić podczas konsultacji lekarskiej online.